Miyav!Kafayı mı Yediniz Siz?-Kitap Yorumu

Hayatta her zaman yeni başlangıçlara yer vardır…

Aslında Andrew Blake'in, hayatından şikâyet etmek için hiçbir sebebi yoktur. Ne de olsa İngiltere'de yaşayan zengin, başarılı ve güçlü bir işadamıdır. Ama yine de yaşadığı bu hayat onu boğmaktadır. İşten başka bir şey düşünmeden geçen yılları ve yaşının ilerlemesiyle birlikte bu şekilde ölüp gideceğinden endişelenmeye başlamıştır. Artık kökten bir değişime ihtiyaç duymaktadır…

Fransa'da zengin bir malikânede uşak olarak iş bulur. İlk başlarda bu kararın o kadar iyi olmadığını görür. Evin kâhyası Philippe, Andrew'u boğazına dayadığı bir tüfekle karşılar. Sert mizaçlı aşçı Odile de onu, kedisi Méphisto'nun yemeklerini yemekle suçlar. Aslına bakılırsa kedinin maması aşçının çalışanlara pişirdiklerinden çok daha lezzetlidir. Odasından dışarı pek çıkmayan ev sahibesi Bayan Beauvillier ise insanlardan uzaklaşmıştır ama aslında en çok onun yardıma ve yakınlığa ihtiyacı vardır.

Bütün bu alışılmadık karakterler arasında Andrew, yeni hayatında özlemini çektiği duyguları yeniden yaşamak için kararından vazgeçmeyecektir…

Tanıtım Bülteninden...

Serinin daha önce ki kitabı "Miyav!Yarın Yeni Bir Hayata Başlıyorum "u
okumaya başladığımı biliyorum bitirdiğimi hatırlamıyorum.😩 Neyse o kitabı boş verelim şimdi bu kitaba gelelim.Deli Uşağımız Andrew,mutfağın kraliçesi Odile,tuhaf kahya Philippe,çok aşık hizmetçi kızımız,mutfağın paşası kedimiz ve evin naif hanımı ...
Bir oturuşta okuyup bitirmedim belki ama her akşam azar azar her sayfasından zevk alarak okuduğum bir kitap oldu.Bütün karakterler hepsinin kendine has hikayesi zeki esprilerin olduğu çok içten bir hikayeydi.Bende orada o şato da olmak onlarla aynı sofrada olmak,muzurluk yapmak,manzaranın tadını çıkarmak istedim..Hikayelere çok derinde dalmıyoruz ama bence anlatmak istediğin anlatan insanda güzel duygular uyandıran hoş vakit geçirten..bir de eğer tarihi aşk romanlarını seviyorsanız ki ben severim sanki o malikanenin kapısından girince tüm o günümüz karmaşasını bırakıp tarihi bir yolculuğa çıkıyoruz.

Ve en çok şaşırdığım gazete ütülemekti sanırım😲..o kadar 1800 ler de geçen kitaplar okudum kimse gazete ütülemiyordu valla ya da fransızlar bir garip dostum 😄

😄😄

Ansızın gazeteden yükselen yoğun duman konuşmalarını böldü."Lanet olsun!" diye bağırdı Odile ütüyü geri çekerken.
"Borsa kurları yanıyor!"
"Parasal yangın deniyor buna."
"Dalga geçin siz!İkimizi de işten atacak."
"Sorun değil.Baksanıza,iş ilanları sağlam..."

📍📍
"Oysa herkesin yararına elimizden geleni yapıyoruz.."
"Herkesin yararına mı?Kimin için çalışıyorsunuz,Bay Addinson?Her şeyi bildiğinizi sanarak mezun olduğunuz okullarda ne öğretildi size?Ürünlerime hiç önem vermiyorsunuz.Müşteriler için üretmemize rağmen onlar umurunuzda bile değil.Temel ilkeniz,insanların ihtiyacı olmasa bile daha çok satmak.Fabrikalarda çalışanların sırtından geçinmek anlamına gelse bile daha ucuz maliyete üretmek,kendinizi zenginleştirecek yolları çeşitlendirmek sonra da basıp daha iyisini ya da bakış açısına göre,daha kötüsünü yapabileceğiniz bir yere gitmek."

📌📌
Dünyanın kralı olduğuma inandırıp beni kandıran bir okuldan mezun değilim.Hayatı öğrendim,beraber çalıştığım insanların her birinin,karılarının ve büyümelerine şahit olduğum çocuklarının adını öğrendiğim gibi.

📍
Utanç ona şahitlik edenlerden hiç hoşlanmazdı. 

👫💕
Belki de hayat iki kişi yürümenin kıymetini öğretmişti onlara;dostluğun tadını birbirleriyle uyuşan adımların hışırtısına kadar çıkarmak gerekiyormuşçasına.

💕İçinde bol bol sevgi ,dostluk ve minik dostlarımız var😊

8/10

Miyav!Okumadınız mı hala siz?😏🐈🐱

Yazar:Giles Legardinier

Yayın evi:Pegasus

Sayfa:352

Baskı:2016