Suzy kendini, her şeye yabancı hissediyordu. Çünkü tek yakın arkadaşı Franny'yi bir kazada kaybetmişti. Franny boğulmuştu ve Suzy'nin kötü biten arkadaşlıklarını telafi etmek için başka bir şansı olmayacaktı. Suzy, bu trajedinin sebebinin nadir gerçekleşen bir denizanası sokması vakası olduğuna ve bazı şeylerin durup dururken olamayacağına ikna olmuştu. Bunun üzerine hayal dünyasında sessiz bir inzivaya çekilerek teorisini kanıtlamak için bir plan hazırlamıştı.
Bu plan Suzy'nin o güne kadar beslediği tüm korkularından sıyrılmasını ve önüne çıkan tüm engellere karşı koymasını sağlayacaktı. Önünde denizanalarıyla, evrene dair mucizelerle, yeni arkadaşlıklarla ve umutla dolu, kalpleri sızlatacak kadar içten bir yolculuk vardı.
Hayatı, ölümü ve evrenin hayret verici harikalarını… ve hemen yanı başınızdaki sevgi ve umut olasılıklarını fark etmek sandığımız kadar kolay olmayabilir mi?
Tanıtım Bülteninden En son ne zaman bir denizanası gördünüz?
Ya da denizanaları hakkında ne biliyorsunuz?Penguenlerin yiyeceklerini çaldığını?
Balinaların soylarının tükenmesine yol açtıklarını?
Peki denizanalarını keşfetmeye hazır mısınız?
Kitap bir oturuşta biten türden ama ben her akşam (ruh halimlede alakalı) azar azar okuyarak bir kaç günde bitirdim.
Mutlu muyum ? Evet ,mutluyum Suzy adına ,onun bu keşfi sırasında bizi de onla beraber sürüklediği için,sayesinde yeni şeyler keşfettiğimiz için,kendi küçük sorunlarımızla o kadar meşgulüz ki,dünya da olup bitenden haberdar ettiği için ...Teşekkürler Suzy👏
Bu arada Kamu Spotu yapmak istiyorum..."Lütfen,Çöplerinizi Çöp Kutusuna Atınız!.
📍Denizanası nüfusu öyle bir artıyor ki hiç aklına bile gelmeyecek hayvanların.....
Balinaların soyunun tükenmesine yol açabilir günün birinde.Kimsenin haberi yok.Kimsenin düşündüğü veya konuştuğu da yok .Yani,bu gündemde ki en büyük haberlerden biri ama televizyonda en son ne zaman bir denizanası gördün?
📍Türleri yeryüzünden silen,yalnızca kitlesel yok oluşlar değildir.Bir zamanlar var olan hemen her tür,zaten tümüyle ortadan kalkmıştır.
Ama şu işe bak ki onca ölüm,onca yok oluş arasında denizanalarının başına bir şey gelmemiştir.
📍Artık on iki yaşıma gelmiş,ortaoukul ikinci sınıfa başlamıştım.Yetişkinler hakkında birkaç bir şey biliyordum.Bildiğim şeylerden biri de şuydu:
Yetişkinler herkes gibidir,aslında gerçek düşüncenizi söylemenizi istemezler.
📍Sözünü ettiği atomları hissetmeye çalıştım;içimde bir yerlerde bana esin vererek bir anda,"Olmak ya da olmamak," veya "Sen neden sensin?" diye haykırma mı sağlayacak bir şey sezinlemeye uğraştım ama nafile.Ardından bir şeyin ayırdına vardım;eğer içimizde Shakespeare'in atomları varsa,herhalde gelmiş geçmiş insanların en kötüsü Adolf Hitler'in atomları da vardı büyük olasılıkla .Oysa bunu düşünmek bile istemezdim.
Yazar:Alı Benjamin
Sayfa:312
Basım:2016
Yayınevi:Yabancı
Tür:Dram,Çocuk,Aile
8/10
0 yorum:
Yorum Gönder